Czy Piotr jest skałą na której Pan Jezus Chrystus miał zbudować Swój Kościół?

Po co i dla kogo sakramenty święte? To, co byto widzialne w naszym Zbawicielu, przeszło do Jego misteriów (Papież Leon Wielki) 

​

Po co sakramenty? Pośrednio odpowiedzi na to pytanie Katechizm Kościoła Katolickiego udziela już przy omawianiu tajemnic Wcielenia, do której sakramenty w szczególny sposób nawiązują (KKK 456-460). Bezpośrednio odpowiada na nie, ukazując Misterium Paschalne w sakramentach (KKK 1113-1134).

„Syn Boży dla nas i dla naszego zbawienia zstąpili z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi dziewicy i stał się człowiekiem" (KKK 456). Motywy, dla których Syn Boży stal się człowiekiem, są również racją istnienia sakramentów. Celem sakramentów jest uświęcenie człowieka, budowanie mistycznego Ciała Chrystusa, a wreszcie oddawanie czci Bogu. Jako znaki, mają one także pouczać. Sakramenty wiarę nie tylko zakładają, lecz za pomocą słów i rzeczy dają jej wzrost, umacniają ją i wyrażają.

Sakramenty godnie celebrowane w wierze udzielają łaski, którą oznaczają. Są one skuteczne, ponieważ działa w nich sam Chrystus. Mówiąc o przeznaczeniu sakramentów, nie wolno pominąć stwierdzenia Katechizmu nawiązującego do orzeczenia Soboru Trydenckiego (DS 1604), że „dla wierzących sakramenty Nowego Przymierza są konieczne do zbawienia" (KKK 1129).

Taką ewangelię głosi światu katolicyzm, konia z rzędem temu kto znajdzie taką naukę w Słowie Bożym. Czytając Nowy Testament, szczególnie listy apostolskie, nie natkniemy się na idee przekazywalności łaski poprzez widzialne znaki.

Czytając list do Efezjan wiele możemy przeczytać na temat łaski, „Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; (9) nie z uczynków, aby się kto nie chlubił." Ef. 2:8-9 Gdzie znajdziemy w Biblii stwierdzenie że: Sakramenty godnie celebrowane w wierze udzielają łaski? W Słowie Bożym znajdujemy raczej coś odwrotnego: „A jeśli z łaski, to już nie z uczynków, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską.” Rzym 11:6 Czym są sakramenty jeżeli nie uczynkami. Łaska, to coś na co nie zasłużyliśmy sobie, ani nie zapracowaliśmy w żaden sposób. Jak można dozować Bożą przychylność uczynkami, znakami które mają tajemną moc, wykonane same przez się? tzw. (Ex Opera Operatio). Jak można nauczać że są niezbędne do zbawienia? Nie bez przyczyny nie podaje się fragmentów biblijnych by usankcjonować takie nauki. Ich tam po prostu nie ma.

Dla biblijnych chrześcijan, nie są one wymogami zbawienia, a raczej wizualnymi (obrazowymi) sposobami pomagającymi pełniej zrozumieć i docenić to, co Jezus Chrystus uczynił dla nas w dziele odkupienia. Ustanowienia Chrystusa charakteryzują trzy rzeczy: zostały ustanowione przez Chrystusa, były nauczane przez apostołów, i były praktykowane przez wczesny kościół. A skoro chrzest i pamiątka Wieczerzy Pańskiej (komunia) są jedynymi praktykami, które spełniają powyższe kryteria, dlatego jedynie one mogą być ustanowieniami Chrystusa. Aczkolwiek żadna z nich nie jest potrzebna do zbawienia i nie jest „środkiem łaski.”

Aby zakwalifikować coś jako sakrament, Kościół Rzymskokatolicki twierdzi, że musi to spełniać następujące kryteria: a) zewnętrzne, to znaczy widzialny znak uświęcającej łaski, b) przyznające uświęcająca łaskę, c) ustanowione przez Boga lub bardziej dokładnie przez Boga – człowieka Jezusa Chrystusa. Dlatego też sakramenty to nie tylko symbol, ale wiara w prawdziwe nadanie łaski uświęcającej danemu odbiorcy. Kościół Rzymskokatolicki wierzy, że ich wszystkie siedem sakramentów zostały ustanowione przez samego Chrystusa. Oto poszczególne sakramenty:

1) Chrzest, który według Kościoła Rzymskokatolickiego usuwa grzech pierworodny poprzez natchnienie łaska uświęcającą

2) Spowiedź, w której grzechy ludzi wyznawane są kapłanowi

3) Eucharystia, postrzegana jako przyjęcie i spożywanie prawdziwego ciała i krwi Chrystusa

4) Bierzmowanie, oficjalne przyjęcie do kościoła łącznie z specjalnym namaszczeniem Ducha Świętego

5) Namaszczenie Chorych lub Ostatnie Namaszczenie, dokonywane na konającej osobie dla duchowej i fizycznej siły jako przygotowanie do nieba. Kiedy występuje z wyznaniem grzechów i Eucharystią, zwane jest Ostatnim Namaszczeniem.

6) Kapłaństwo, proces w którym mężczyźni są wyświęcani na duchownych

7) Małżeństwo, który zapewnia specjalną łaskę dla małżeństwa.

Poniżej znajdują się wersety cytowane aby podeprzeć Rzymskokatolicką wiarę w sakramenty:

„Z tego powodu przypominam ci, abyś rozniecił na nowo dar łaski Bożej, którego udzieliłem ci przez włożenie rąk moich.” (2 Tymoteusza 1:6).

„Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego.” (Jana 3:5).

” zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego” (Tytusa 3:5).

„aby go uświęcić, oczyściwszy go kąpielą wodną przez Słowo” (Efezjan 5:26).

„Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są zatrzymane.” (Jana 20:23).

„A modlitwa płynąca z wiary uzdrowi chorego i Pan go podźwignie; jeżeli zaś dopuścił się grzechów, będą mu odpuszczone.” (Jakuba 5:15).

„Wtedy wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego.” (Dzieje Apostolskie 8:17).

„Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, ten ma żywot wieczny, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Albowiem ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem.” (Jana 6:54 - 55).

Patrząc na fragmenty powyżej, może się wydawać, że te wersety same w sobie zawierają pewne korzyści ( takie jak, przebaczenie grzechów, Zycie wieczne, obecność Ducha Świętego oraz Jego mocy i duchowych darów, etc.). Jakkolwiek, kiedy spojrzymy na kontekst tych fragmentów w całości Pisma, nie ma żadnej podstawy dla wiary w to, że Bóg zamierzył, aby te fragmenty były poparciem dla rytuałów jako środków przekazujących łaskę. Innymi słowy cała idea „sakramentów”, które przekazują ludziom zbawiającą łaskę, jest niebiblijna. Są dwa główne sakramenty, które według Kościoła Rzymskokatolickiego są szczególnie konieczne , aby ktoś mógł mieć udział w życiu wiecznym: chrzest i komunia. Ponieważ Kościół Rzymskokatolicki wierzy, że chrzest jest konieczny do zbawienia dlatego też twierdzi, że ważny jest chrzest niemowląt. Jednak nigdzie w Piśmie Świętym nie można znaleźć nawet pojedynczego przykładu lub nakazu aby tak czynić.

Niektórzy Rzymskokatoliccy używają fragmentu z Dziejów Apostolskich 16:33 jako możliwego przykładu ponieważ stróż więzienny oraz „wszyscy jego domownicy” zostali ochrzczeni. Natomiast przyglądając się temu fragmentowi w kontekście, zauważamy dwie rzeczy:

1) Kiedy stróż więzienny spytał Pawła co musi zrobić aby być zbawionym, Paweł NIE powiedział „uwierz w Jezusa, ochrzcij się i przyjmij komunię”. Paweł powiedział,” Uwierz w Pana Jezusa, a będziesz zbawiony, ty i twój dom.”(v.31). Dlatego widzimy, że to wiara jest koniecznym składnikiem zbawienia. Rozumiano, że jeśli ktoś uwierzył w Jezusa będzie ochrzczony ale chrzest nie był konieczny do zbawienia. Jeśli by tak było, to Paweł przywiązywałby większą wagę do tego w czasie swoich podróży misyjnych. ( 1 Koryntian 1:14-18).

2) Widzimy, że „dom, domownicy” nie mogli zawierać niemowląt lub malutkich dzieci ponieważ jest napisane w wersecie 34, że stróż więzienny „weselił się wraz z całym swoim domem, że uwierzył w Boga.” Niemowlęta i małe dzieci nie mogły uwierzyć Bogu w taki sposób.

Ciągle w Piśmie Świętym, wiara, nie wiara PLUS chrzest, jest środkiem przez który człowiek otrzymuje zbawienie (Jan 1:12; 3:14-16; Efezjan 2:8-9; Rzymian 3:19-26; 4; 10:9-13; etc.). Kiedy sprawdzamy pozostałe sakramenty w pełnym kontekście, odkrywamy, że wiara w sakramenty które przekazują „uświęcającą łaskę”, nie jest zgodna z kontekstem całej Biblii. Tak, wszyscy chrześcijanie powinni być ochrzczeni, ale chrzest nie jest natchniony łaską.

Tak, wszyscy chrześcijanie powinni brać udział w Wieczerzy Pańskiej ale czyniąc to nie jest nam przyznawana uświęcająca łaska. Pełna łaska, której my będziemy potrzebować, jest otrzymywana w momencie, kiedy ktoś zaufał Jezusowi, przez wiarę, jako Zbawicielowi (Efezjan 2: 8-9). Zbawiająca łaska, która jest nam dana w momencie prawdziwej i szczerej wiary, jest jedyną zbawiająca łaską o której mówi Boże Słowo abyśmy ja przyjęli. Ta łaska jest otrzymywana na podstawie wiary, nie przez widoczne rytuały.

Kamil Kranc